Na pantalla corren os datos monótonos
alleos ás decisións que están modelando
Esfórzome, anticípome, síguenos incansábeis
os ollos como cans de caza tropezando
nas manchas grises
De súpeto aparece unha cela en branco
caio por ela cos cans e a présa
nun espazo singular irrepetíbel
como creado por un inconmensurábel
movemento sísmico
Abriuse unha sima no tempo
onde estamos os dous xuntos
falando e rindo nun bar de tapas
como se fose un feito banal, porén
baixo o lixeirísimo vestido estival
a paixón abandona a latencia
alleos ao mobiliario de madeira
invisíbeis para a xente que nos rodeaba
fomos Eva e Adán abraiados
na descuberta do paraíso
Summer dress
The monotonous data runs on the screen
oblivious to the decisions they are shaping
I strive, I anticipate; my eyes
like hunting dogs tirelessly follow them
stumbling in the gray spots
Suddenly a blank cell appears
I fall through it with the dogs and the rush
in a singular, unrepeatable space
as if created by an immeasurable
seismic movement
A chasm has opened in time
where we are both together
talking and laughing in a tapas bar
as if it were a banal event, however
under the lightest summer dress
passion abandons latency
oblivious to the wooden furniture
invisible to all the people around us
we were Eve and Adam amazed
at the discovery of paradise
Muito belo e uma excelente analoigia. 👌
Me gustaLe gusta a 1 persona
Muito obrigado Milu! Já visitei a sua primeira aula de poesia, estarei atento aos seguintes vídeos.
Feliz domingo!
Me gustaMe gusta
Leve, fresco, maravilhosamente estival!
Me gustaLe gusta a 1 persona
Obroligado pelo comentário! Nem tinha ideia de que ia sair um poema assim. Estava a trabalhar com o excel e aconteceu isso, um salto no tempo, e voilà ai estava o leve vestido estival.
Me gustaLe gusta a 1 persona