Transcorre o día atravesando as radiografías
que o inverno lle fai ás árbores
tras tanta exposición á radiación
acábanseme espindo os ósos da alma
Houbo un tempo no que fora deus
aínda que ninguén ao meu lado o soubo
nin eu mesmo fun consciente
até agora mesmo que apesarado
o descubro nos resíduos de arrogancia,
que lixan canto se me achega
(e no bo coñecemento do maligno)
No inicio, na miña árida estepa
só quedou alimento para a ruda silveira
que sufrindo o martirio da falta do tacto
foi quen de dar cativas bagas negras
De min, agora, resta un saco de tecido basto
dado a volta co de dentro para fóra
vertendo en bucle as mesmas viaxes
Volvo en peregrinación á aldea
recuperar a pertenza perdida
cubrindo de billetes de 50 euros
o manto da Virxe do Amparo
Pésanme os pecados cometidos
non encontro crenza que mos perdoe
ben adentro, busco aló no fondo
a iluminación que purifica o sustrato
no que medre o froito carnoso
Paseniño vanse sumando as millas
e as horas van conducíndome adentro
desta cidade que naceu para salvarme
X-ray
The day passes through the x-rays
that winter makes of the trees
after so much exposure to radiation
I end up undressing the bones of my soul
There was a time when I was a god
although no one around me knew it
nor was I aware of it
until now, sadly
I discover it in the residues of arrogance,
which dirty everything that comes near me
(and in the good knowledge of the evil)
In the beginning, in my arid steppe
only food remained for the rude bramble
which, suffering the martyrdom of the lack of touch
was able to give just a few black berries
Now, all that remains of me is a sack of coarse fabric turned inside out
pouring the same journeys in a loop
I return on pilgrimage to the village
to recover the lost belonging
covering the mantle of the Virgin of Protection with 50 euro bills
I am sorry for the sins committed
I cannot find the belief that would forgive me
deep inside, I seek deep down
the enlightenment that purifies the substrate
in which the fleshy fruit grows
Slowly the miles add up
and the hours lead me inside
this city that was born to save me
Me encanta esta intensidad. Era como si una tela se deslizara por mi cuerpo, y sentí la pesadez, pero no en un sentido negativo; más bien como apoyo, aceptación. ¡Una hermosa cadencia musical!
Me gustaLe gusta a 3 personas
¡Y a mí me encanta tu comentario! Me gusta mucho que haya provocado esas sensaciones. No sabes lo que supone para quien escribe recibir un feedback tan detallado.
!Un fuerte abrazo, Giusy!
Me gustaLe gusta a 2 personas
Il piacere è mio!
Buona giornata🍀
Me gustaLe gusta a 2 personas