Mesa para tres
ti, eu e o don que pide sangue
A soidade do don
inútil na sua beleza
Pasa a bala
queimando unha zona xa seca
onde os líquidos da vida
fuxiran espantados
Voan proxectís
nun silencio de paz eterna
ocultando a dor que envelena a terra
como restos do refinado de hidrocarburos
Snapshots
Table for three
you, me and the gift that asks for blood
The solitude of the gift
useless in its beauty
The bullet passes
burning an already dry area
where the liquids of life
had fled in fright
Projectiles fly
in a silence of eternal peace
hiding the pain that poisons the earth
like residues from hydrocarbon refining
Enigmático, mas belo caro Abel. Boa semana para si. 😁
Me gustaLe gusta a 1 persona
Por vezes as coisas que aparentam claras para um, quanto postas em verso voltam-se desfocadas.
Muito obrigado Milu e boa semana também para ti 💐
Me gustaLe gusta a 1 persona