Travel from Galicia to Castile: the scar. October 2025
Entro en Castela
abandono os territórios
queimados do lobo
transición lenta á estepa
arrasto as feridas abertas
sobre o betadine
dos océanos de trigo
e a austera pedra roxa
envexo o amarelo desta chaira
o meu corazón chora cinza
que cobre a terra negra
impúdicamente espida
saio dun pobo cego
en rápido movemento
cara á extinción
Forest exile
I enter Castile,
leave the burnt wolf territories,
slow transition to the steppe
I drag the open wounds
over the betadine
of the oceans of wheat
and the austere yellowish stone
I envy the gold of this plain
my heart cries ashes
that cover the black earth
shamelessly bare
I leave a blind people
in rapid movement
towards extinction
Siempre es emocionante leerte… siempre es un golpe en el pecho. ¡Que tengas un buen día!
Me gustaLe gusta a 4 personas
¡Hola Giusy! Esta semana estoy en Galicia y viajé a varias ciudades castellanas, el espectáculo que se veía desde la autovía durante decenas de kilómetros era desolador ¡Todo el monte quemado!
Me gustaLe gusta a 2 personas
Ahhh… ya sé de qué hablas, acabo de volver de mi «viaje a España»; tengo un poco de envidia y me duele un poco el corazón.
(Saluda a esa tierra sufriente y quemada por mí).
Me gustaLe gusta a 2 personas
Muchas gracias por tu comentario.
Por cierto, respecto a mi lectura de Thomas Dylan, escribí un poema, Legado y Conjetura, creo que a finales de julio.
Un abrazo
Me gustaLe gusta a 2 personas