As palabras poden aproximar o que sinte quen pode con todo, só dar unha idea do que sucede cando foxe o amor e un segue dicindo podo con todo e ao final podes seguir adiante sen pernas estás no teu recuncho dicíndote podo con todo e non te decatas dos lixeiros cambios que o sufrimento foi traendo, que pasados os anos un é un gollum, pero pensa “meu tesouro, sigo sendo un ser humano”. Ninguén pode verme, niguén se asombra deste cambio radical do que era e xa non son, corpo liso deforme sen pelo encolleito arrastrando esta lousa que deixa o amor cando foxe
Little changes
Words can approximate what it feels like to be able to do everything, just give an idea of what happens when love runs away and you keep saying I can do everything and in the end you can move on without legs you are in your corner saying I can do everything and you don’t realize of the slight changes that suffering has brought, that after the years one has become a gollum, but thinks «my treasure, I’m still a human being». No one can see me, no one is amazed at this radical change from what I was and am no longer, smooth deformed hairless body shriveled dragging this slab that love leaves when it flees