releo os poemas que escribín hai un mes e a satisfacción que me trouxeron no momento de publicalos desaparece queda só a desilusión de constatar que non consigo transmitir compoño maiormente en galego e apenas teño contacto con Galicia só cargas das que se ocupar cando volvo ao amado país cada vez máis cheo de buratos eu só posúo estes versos de amor que ceibos como barcos sen temón percorren os océanos lonxe das Rías Baixas emigrantes coma min, orfos de terra enchoupados de saudade
poem of love and longing
I reread the poems I created a month ago and the satisfaction they brought me at the time of publishing them disappears only the feeling of disappointment remains to find that I failed to convey I mostly write in Galician and I barely have contact with Galicia just burdens to deal with when I return to the beloved country more and more full of holes I only own these verses of love that free like ship without a rudder travel the oceans far from the Rías Baixas emigrants like me, orphans of land drenched in longing
Lindo Abel! ❤️❤️❤️
Me gustaLe gusta a 2 personas
Nem sempre mas por vezes pego esse resfriado do que está fóra,
Obrigado Filipa
Me gustaLe gusta a 2 personas