O noso fogar

Asi é o noso fogar 
construido na tormenta
arrecende a graos de liño
e a fariña de espelta
non houbo outro camiño
nin mais manso, nin por terra 
dez anos a navegar(e)
deixou salitre no pelo
e a esta pel morena 
debecendo pola túa
miña fada da ribeira
meu hábitat cristalino
miña rosa na silveira
sabendo que as lágrimas
regan parte desta vida
volvería abrazarte
naquela tarde na area
Así é o noso fogar
construido con paciencia
arrecenden a amor limpo
as tuas pegada na terra